ترس در کودکان، یکی از رایجترین تجربههایی است که والدین با آن مواجه میشوند. از تاریکی گرفته تا صدای رعد و برق، یا حتی دیدن حیوانات، ترس میتواند اشکال مختلفی داشته باشد و در هر مرحله از رشد کودک خود را نشان دهد. اما سوال اینج: چرا برخی کودکان بیشتر از همسالان خود میترسند؟ و مهمتر از آن، چگونه میتوانیم به آنها کمک کنیم تا با این ترسها کنار بیایند؟
ترس در کودکان اغلب از ترکیبی از عوامل زیستی، روانشناختی و تجربیات گذشته نشأت میگیرد. برای مثال، کودکی که از سگ میترسد، ممکن است در گذشته تجربه ناخوشایندی با این حیوان داشته باشد. شناسایی این علل اولین قدم برای کمک به کودک است. اما این تنها بخشی از ماجراست. نحوه برخورد والدین با ترس کودک، نقش تعیینکنندهای در شکلگیری یا کاهش آن دارد.
در این مقاله، به بررسی روشهای موثر برای برخورد با فرزند ترسو میپردازیم. از تکنیکهایی مانند سرمشق دهی و حساسیتزدایی منظم تا نقش بازی درمانی و اهمیت صحبت کردن با کودک، همهچیز را مرور خواهیم کرد. همچنین، به راهکارهای تربیتی برای تقویت اعتماد به نفس و ایجاد احساس امنیت در کودک اشاره میکنیم. اینجا قرار است یاد بگیریم که چگونه با صبر و درک، به کودک کمک کنیم تا ترسهایش را مدیریت کند و گامهای کوچک اما موثری به سوی شجاعت بردارد. پس اگر میخواهید بدانید که چگونه میتوانید در این مسیر همراه فرزندتان باشید، ادامه مطلب را از دست ندهید.
ترس در کودکان پدیدهای طبیعی است که در مراحل مختلف رشد خود را نشان میدهد. برخی کودکان از تاریکی، حیوانات، یا حتی صداهای بلند میترسند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از موقعیتهای اجتماعی یا تغییرات محیطی احساس ترس کنند. برای برخورد صحیح با فرزند ترسو، ابتدا باید علت ترس را شناسایی کرد. ترس میتواند ناشی از عوامل زیستی، روانشناختی، یا حتی تجربیات گذشته باشد. به عنوان مثال، کودکی که از سگ میترسد، ممکن است در گذشته تجربه ناخوشایندی با این حیوان داشته است. در چنین مواردی، والدین باید با صبر و حوصله به کودک کمک کنند تا با ترس خود کنار بیاید. یکی از روشهای موثر، سرمشق دهی است. یعنی نشان دادن کودکی که از همان عامل ترس نمیترسد یا استفاده از عروسکها و نقاشیها برای کاهش ترس. این روش به کودک کمک میکند تا به تدریج با عامل ترس آشنا شود و اضطراب او کاهش یابد.
همچنین، والدین باید از مسخره کردن یا سرزنش کودک به دلیل ترسهایش خودداری کنند. جملاتی مانند “تو دیگر بزرگ شدی” یا “ببین من نمیترسم” نه تنها کمکی نمیکنند، بلکه میتوانند احساس ناامنی و اضطراب کودک را افزایش دهند. در عوض، والدین باید هر گام کوچک کودک را در جهت غلبه بر ترس تحسین کنند. مثلاً اگر کودکی که از تاریکی میترسد، موفق شد برای چند دقیقه در اتاق تاریک بماند، این رفتار باید مورد تشویق قرار گیرد. این کار به کودک حس امنیت و اعتماد به نفس میدهد و نشان میدهد که ترسهایش طبیعی و قابل مدیریت هستند.
کاهش ترس در کودکان نیازمند رویکردی تدریجی و علمی است. یکی از روشهای موثر، حساسیتزدایی منظم است. در این روش، کودک به تدریج با عامل ترس مواجه میشود، اما در یک محیط امن و کنترلشده. به عنوان مثال، کودکی ازگربه میترسد، ابتدا میتوان گربه را از دور به او نشان داد و سپس به تدریج فاصله را کم کرد. همزمان، میتوان از محرکهای مثبت مانند دادن شیرینی یا تشویق کلامی استفاده کرد تا کودک ترس خود را فراموش کند. این روش بر اساس اصل خاموشی در روانشناسی است که به کاهش واکنشهای ترس منجر میشود.
روش دیگر، بازی درمانی است. بازی به کودکان کمک میکند تا احساسات خود را بیان کنند و در یک محیط امن با ترسهایشان مواجه شوند. مثلاً اگر کودکی از دکتر و آمپول میترسد، میتوان با استفاده از عروسکها و نقشآفرینی، این موقعیت را شبیهسازی کرد. این کار به کودک کمک میکند تا با ترس خود آشنا شود و احساس کنترل بیشتری داشته باشد. علاوه بر این، صحبت کردن درباره ترسها نیز بسیار موثر است. والدین باید با کودک در مورد احساساتش صحبت کنند و به او اطمینان دهند که ترسهایش طبیعی هستند و میتوانند بر آنها غلبه کنند.نحوه برخورد با فرزند ترسو بسیار مهم است زیرا با تغییر رفتار و تربیت کودک نقش موثری در از بین بردن ترس او خواهید داشت.
تربیت کودک ترسو نیازمند رویکردی جامع است که هم به تقویت اعتماد به نفس کودک و هم به ایجاد محیطی امن و حمایتگرانه توجه کند. یکی از راهکارهای مهم، ایجاد احساس امنیت است. کودکان زمانی که احساس امنیت کنند، بهتر میتوانند با ترسهای خود کنار بیایند. برای این کار، والدین باید در مواقع ترس کنار کودک باشند و به او اطمینان دهند که از او محافظت میکنند. همچنین، میتوان از ابزارهایی مانند یک شیء کوچک که به کودک حس امنیت میدهد، استفاده کرد.
راهکار دیگر، تقویت استقلال است. کودکان وابسته بیشتر در معرض ترس قرار میگیرند، زیرا احساس میکنند بدون حضور والدین نمیتوانند از خود محافظت کنند. والدین باید به تدریج به کودک اجازه دهند تا در موقعیتهای مختلف مستقل عمل کند. مثلاً اگر کودکی از تنها خوابیدن میترسد، میتوان ابتدا چراغ خواب را روشن گذاشت و سپس به تدریج میزان تاریکی را افزایش داد. این کار به کودک کمک میکند تا به تدریج با ترس خود کنار بیاید.
اعتماد به نفس نقش کلیدی در مقابله با ترسها دارد. کودکان با اعتماد به نفس بالا بهتر میتوانند با موقعیتهای ترسآور مواجه شوند. یکی از روشهای تقویت اعتماد به نفس، تشویق و تحسین است. والدین باید هر گام کوچک کودک در جهت غلبه بر ترس را تحسین کنند. مثلاً اگر کودکی که از ارتفاع میترسد، موفق شد برای چند لحظه روی تاب بنشیند، این رفتار باید مورد تشویق قرار گیرد.
روش دیگر، تمرکز بر نقاط قوت کودک است. هر کودکی دارای تواناییها و نقاط قوت خاصی است که میتوان از آنها برای تقویت اعتماد به نفس استفاده کرد. مثلاً اگر کودکی در نقاشی مهارت دارد، میتوان از او خواست تا نقاشیهایی از موقعیتهای ترسآور بکشد و سپس درباره آنها صحبت کند. این کار به کودک کمک میکند تا احساس کنترل بیشتری داشته باشد و ترسهایش را بهتر مدیریت کند.
والدین نقش اساسی در کمک به کودکان برای مقابله با ترسهایشان دارند. اولین قدم، شناخت و پذیرش ترس کودک است. والدین باید ترسهای کودک را جدی بگیرند و به او نشان دهند که احساساتش مورد احترام هستند. این کار به کودک کمک میکند تا احساس امنیت کند و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.
قدم بعدی، الگو بودن است. کودکان رفتار والدین را الگو قرار میدهند، بنابراین والدین باید بر ترسهای خود غلبه کنند و شجاعت را به کودک آموزش دهند. مثلاً اگر مادری از عنکبوت میترسد، باید سعی کند این ترس را کنترل کند تا به کودک منتقل نشود.
در نهایت، والدین باید صبور باشند. کاهش ترس در کودکان فرآیندی تدریجی است و نیازمند زمان و تلاش است. اگر ترسهای کودک شدید یا طولانیمدت باشند، مراجعه به روانشناس کودک میتواند راهحل مناسبی باشد. مدرسه مهرگان بابل، به عنوان یک مدرسه دخترانه هوشمند غیردولتی و جزو بهترین مدارس بابل و استان مازندران با بالاترین آمار قبولی تیزهوشان، با برگزاری جلسات آموزشی و مشاورههای تخصصی، به والدین کمک میکند تا بهتر با چالشهای تربیتی فرزندان خود مواجه شوند. این مدرسه با ایجاد محیطی امن و حمایتگرانه، به تقویت اعتماد به نفس و کاهش اضطراب در کودکان کمک میکند
والدین نقش اساسی در کمک به کودکان برای مقابله با ترسهایشان دارند. اولین قدم، شناخت و پذیرش ترس کودک است. والدین باید ترسهای کودک را جدی بگیرند و به او نشان دهند که احساساتش مورد احترام هستند. این کار به کودک کمک میکند تا احساس امنیت کند و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.
قدم بعدی، الگو بودن است. کودکان رفتار والدین را الگو قرار میدهند، بنابراین والدین باید بر ترسهای خود غلبه کنند و شجاعت را به کودک آموزش دهند. مثلاً اگر مادری از عنکبوت میترسد، باید سعی کند این ترس را کنترل کند تا به کودک منتقل نشود.
در نهایت، والدین باید برای در مواجه با فرزند ترسو باید صبور باشند. کاهش ترس در کودکان فرآیندی تدریجی است و نیازمند زمان و تلاش است. اگر ترسهای کودک شدید یا طولانیمدت باشند، مراجعه به روانشناس کودک میتواند راهحل مناسبی باشد. مدرسه مهرگان بابل، به عنوان یک مدرسه دخترانه هوشمند غیردولتی و جزو بهترین مدارس بابل و استان مازندران با بالاترین آمار قبولی تیزهوشان، با برگزاری جلسات آموزشی و مشاورههای تخصصی، به والدین کمک میکند تا بهتر با چالشهای تربیتی فرزندان خود مواجه شوند. این مدرسه با ایجاد محیطی امن و حمایتگرانه، به تقویت اعتماد به نفس و کاهش اضطراب در کودکان کمک میکند.